Czy pracownicy są naprawdę leniwi, czy jest to kwestia skuteczności zarządzania zespołem i kompetencji szefa? Trudności z zarządzaniem zespołem najczęściej są pochodną nieprawidłowości na poziomie relacji. Wszelkie bolączki relacji przełożonego z zespołem są konsekwencją braków: partnerstwa, zaufania, komunikacji opartej na faktach oraz konsekwencji w działaniu. Wszystkie te czynniki zależą od podejścia i kompetencji szefa.

 

Każdy szef ma mnóstwo doświadczeń z tak zwanymi leniwymi pracownikami. Potrafi wymienić różne typy, z którymi musi walczyć na co dzień. Pierwszą grupę stanowią eksperci od procedur zasad i czasu pracy. Kolejną grupą są spóźnialscy i opóźniający pracę. Jeszcze inna grupa kwestionuje każdy pomysł i działanie. Za każdą jednak postawą pracownika kryją się konkretne przyczyny. Jedni chcą być zauważeni, innym doskwierają narzucona organizacja pracy a jeszcze inni chcą mieć poczucie współdecydowania.

 

Relacje w zespole

Praca może być męcząca, monotonna i nudna a jej charakter może wprowadzać zespół w marazm. Wszechwiedzący szef nie ułatwia codziennej pracy i pokonywania wyzwań. Wręcz przeciwnie, jedynie co skutecznie robi takim podejściem, to demotywuje i usztywnia cały zespół. Komunikacja uwag nt nieprawidłowości, słabego zaangażowania staje się wyzwaniem, nawet jeśli są one uzasadnione. Zespół odbiera je jako brak zaufania, brak zadowolenia z efektów, kontrolę, atak i czepianie się. Najczęściej odbiór zespołu jest sprzeczny z intencjami szefa. Pytanie w jaki sposób zapewnić właściwy przekaz intencji, aby były one odebrane nie jako atak a jako zaproszenie do wspólnego przedsięwzięcia.

Trudności z zarządzaniem zespołem najczęściej wynikają z nieprawidłowości na poziomie relacji. Bolączki w relacjach szefa z zespołem są konsekwencją braków: partnerstwa, zaufania, komunikacji opartej na faktach oraz konsekwencji w działaniu. Wszystkie te czynniki zależą od podejścia szefa. Jeśli szef zna swoją wartość i jest gotowy włączyć zespół do współdecydowania w zakresie organizacji pracy i realizacji przedsięwzięć jako zespół, to jest to podstawa i pierwszy krok do budowy zgranej drużyny skutecznie realizującej postawione cele.

 

Efektywna współpraca w zespole

Podstawą zmiany relacji w zespole jest gotowość szefa do zmiany swojego podejścia. Dzisiaj pracownik nie chce być tylko wykonawcą cudzych poleceń. Chce je rozumieć, chce mieć wpływ na swój obszar odpowiedzialności, chce być partnerem decydenta i chce partycypować w podejmowaniu decyzji. Niejasne działania szefa demotywują zespół i w naturalny sposób przełączają go w tryb obserwacji i oczekiwania na jasne wytyczne. Dlatego na ile to możliwe, pozwól decydować pracownikom o organizacji własnej pracy. Traktuj pracowników jak ekspertów i partnerów. Zaproś ich do procesu decyzyjnego. Podziel się z nimi odpowiedzialnością. Kiedy pracownicy mają wpływ na obszar, za który odpowiadają, mają poczucie sprawczości. Buduje się motywacja, zaangażowanie i inicjatywa. Kolejną kwestią są jasne wytyczne i realne oczekiwania. Wspólnie przedyskutujcie i wyznaczcie cele i sposoby ich realizacji. Ważne, aby każdy wiedział co ma robić i jaką ma swobodę działania. Jeśli stawiane wyzwania są za duże, wspólnie podzielcie je na mniejsze kawałki i ustalcie efekty, tak zwane kamienie milowe, którymi powinny się zakończyć.

 

Komunikacja w zespole

Chcesz skutecznie przewodzić zespołowi to słuchaj cierpliwie i z otwartą głową. Zadawaj pytania i pozwól rozmówcy wypowiedzieć się. Z reguły chęć współpracy wzrasta, gdy pokażemy zespołowi, że jego stanowisko jest tak samo ważne dla nas jak nasze własne. Rozpoczynaj rozmowy od przedstawienia celu i pokazania jego realizacji pod kątem potrzeb, oczekiwań i priorytetów organizacji i zespołu.

Jeśli obserwujesz zaniedbania, brak zaangażowania, lenistwo, nie bój się stawić im czoła. Komunikuj jednak je w cztery oczy opierając się na faktach. Zadawaj pytania o przyczyny i możliwości zmiany postępowania. Ta subtelna forma komunikacji przekierowuje uwagę odbiorcy z przygotowania riposty na krytyczną uwagę, na poszukiwania przyczyn danej sytuacji i rozwiązanie problemu. Sukces lidera jest zależny od pełnego zrozumienia punktu widzenia swoich pracowników. Każdy ma jakiś powód, dla którego myśli, jak myśli i robi to, co robi. Poznanie tego powodu jest czasami jedynym kluczem do serca i umysłu rozmówcy a ostatecznie do efektywnej współpracy. Ostra reakcja na nieakceptowalne zdarzenie lub zdarzenia nie zbuduje uznania, ani nie da satysfakcji. Przytłaczająca reakcja z pewnością ograniczy otwartość, zaufanie a w konsekwencji zaangażowanie członków zespołu. W takich sytuacjach warto zauważyć w rozmowie fakt nieakceptowalnego zdarzenia, ale i też okazać zrozumienie towarzyszącym okolicznościom.

 

Czy naprawdę pracownicy są leniwi?

Być leniwym pracownikiem i nie dać się na tym przyłapać jest trudnym wyzwaniem. Jeśli takiemu leniowi uda się wywieść w pole szefa to pojawia się konfrontacja z pozostałymi członkami zespołu. Aktywne i trwałe lenistwo wymaga determinacji, przebiegłości, przezorności, planowania, przygotowania, systematycznego unikania konfrontacji, determinacji i jeszcze wiele innych cech i działąń, które z drugiej strony są wspierające dla skutecznego realizowania wyzwań biznesowych. Pytanie czy menadżer potrafi dostrzec i wykorzystać taki potencjał pracownika. Z kolei przypadek rozleniwienia całego zespołu, niewątpliwie jest efektem stylu zarządzania przełożonego. Dlatego pojawia się wątpliwość czy w rzeczywistości mamy do czynienia z leniwymi pracownikami czy z słabymi szefami.